Recenzja "Północ", Rainbow Rowell // Podaruj mi miłość

 Czyli jednymi słowy post ukazujący mój zachwyt pierwszym opowiadaniem w książce "Podaruj mi miłość". Przygotujcie się na niemały entuzjazm.

Czy jest sens przedstawiania wam fabuły w tym poście? Cóż... Sądzę, iż nie - wolę abyście sami się z nią zapoznali podczas czytania (tak jak ja to poczyniłam). Nie odbiorę wam tej przyjemności, oj nie.
Słowo klucz - SYLWESTER.
Przyznam się - nie czytałam jeszcze żadnej książki tej autorki. "Fangirl" leży sobie na mojej półce z książkami i niecierpliwie czeka. Sądzę, iż domyślacie się co skruszona "powiedziałam" jej po przeczytaniu opowiadania Pani Rowell.
-Chwila, chwila, to ty na mnie tam czekasz? Jak ja mogłam ominąć pozycję od tak świetnej pisarki?
Tak właśnie było. No może nie dosłownie, jednak w myślach taki dialog był utworzony. *bo przecież rozmawiam z książkami*

Co mnie mogło zachwycić w tak prostym opowiadaniu? Sama nie wiem. Po zakończeniu go serce biło mi jak oszalałe i wręcz domagałam się kontynuacji.

RAINBOW ROWELL, ROZKAZUJĘ CI DOKOŃCZYĆ TĘ HISTORIĘ I PRZEDSTAWIĆ JĄ W NORMALNEJ FORMIE KSIĄŻKI, KTÓRA MA PRZYNAJMNIEJ 300 STRON.
Oczywiście bardzo ładnie o to proszę.

Autorka wręcz wciąga nas w tę historię, aż nie możemy się od niej oderwać. Ledwo poznajemy bohaterów, a czujemy z nimi pewnego rodzaju więź. Jakie jest to opowiadanie? Niezwykłe. Zdecydowanie warte polecenia i jestem niezmiernie ciekawa jakie wrażenie zrobią na mnie autorzy innych historii.

Czy przeczytaliście już "Podaruj mi miłość"?
Jeśli tak - jak spodobało wam się to opowiadanie? Czy również tak jak ja jesteście nim oczarowani?
Ps.: Spóźnione świąteczne życzenia oraz wszystkiego co najlepsze w każdym dniu nadchodzącego Nowego 2016 Roku!

ZAPRASZAM NA VLOGA Z KRAKOWA (o jakie rymy)