Recenzja "Chłopak, który stracił głowę", John Corey Whaley [PRZEDPREMIEROWO]

"Mówi się, że kiedy ktoś umiera, wraz z nim umiera jakaś cząstka nas wszystkich. I pewnie dlatego to musi boleć. Przez całe życie tracimy różne części siebie, aż w końcu nie mamy już nic do stracenia."

Tytuł: Chłopak, który stracił głowę
Autor: John Corey Whaley

Ilość stron: 352

Wydawnictwo: Otwarte/Moondrive

Travis Coates ma dobrych przyjaciół, dziewczynę i kochających rodziców. Jest jednak coś, co nie pozwala mu się cieszyć życiem przeciętnego nastolatka - chłopak choruje na białaczkę. Gdy chemioterapia nie działa, a Travis zaczyna się poddawać, oczekując swojej śmierci, okazuje się, iż doktor Lloyd Saranson zna sposób, aby mu pomóc. Zrezygnowany chłopak akceptuje propozycję doktora, mimo iż szanse na powodzenie się zabiegu są bliskie zeru.

I... Budzi się pięć lat później. Co zastaje? Cały świat wywrócony do góry nogami - jego dziewczyna ma narzeczonego, najlepszy przyjaciel zmienił się nie do poznania, a on ma całkowicie inne ciało. 

Tak naprawdę jedynie, gdy postawimy się w sytuacji głównego bohatera, jesteśmy w stanie sobie wyobrazić w jak istne bagno wpadł. Wszyscy ruszyli naprzód, a on zatrzymał się w miejscu.

"Więc się poddałem. Poddaliśmy się. A potem wróciłem. Ja pierniczę. Wróciłem."

Postawiłam wysoko poprzeczkę i kompletnie się nie zawiodłam. Autor idealnie trafił w mój gust czytelniczy. Uwielbiam tego typu książki! Wzruszają i pozostają w naszych sercach na długi czas. Ta pozycja skojarzyła 

mi się z "Charlie" oraz "Playlist for the dead. Posłuchaj, a zrozumiesz". 

Jest to coś kompletnie unikatowego! Z taką fabułą jeszcze nigdy nie miałam okazji się spotkać. Niby operacja, którą przeprowadzono na Travisie brzmi absurdalnie, jednak gdy zaczytujemy się w powieści, wydaje nam się to niezwykle prawdopodobne i czujemy, że to rzeczywiście mogło by się wydarzyć. Obserwując postęp medycyny, może nawet w nie tak dalekiej przyszłości jak nam się zdaje.

"Niektórzy ludzie mówią, że umieranie w samotności jest gorsze niż sama śmierć. Może powinni spróbować samotności za życia. Człowiek zaczyna się dziwić, że w ogóle interesował go powrót."

Uprzedzam - czytając, nie dowiecie się zbyt wiele na temat przebiegu operacji. Autor nie wyjaśnił nam jak właściwie połączono głowę Travisa z ciałem innego chłopaka. Szkoda, ponieważ sądzę, iż jest to niezwykle intrygujący temat i chętnie dowiedziałabym się na jaki pomysł wpadłby autor.

Mimo wszystko wybaczam. John Corey Whaley tak niesamowicie opisał emocje Travisa, opowiedział o życiu i zrekompensował mi tym wszystko!

Opowiedział bowiem o życiu niezwykle prawdziwym, a niekiedy brutalnym. Nie wcisnął nam kitu, nie starał się stworzyć kolejnej bajki dla pustych nastolatków, z kolejną słodką historią. Pokazał gorzką prawdę, która dla wielu żyjących tu i teraz, jest trudna do przełknięcia.

"Tajemnice rozsadzały go od środka, aż wreszcie z każdym wypowiadanym słowem, każdym spojrzeniem w lustro, każdym uściskiem, pocałunkiem czy zapewnieniem o swojej miłości czuł się o krok od śmierci."

Travis jest bardzo zabawny. Ma specyficzne poczucie humoru, dzięki czemu książka nie dołuje nas, lecz targają nami przeróżne emocje. W niektórych momentach wybuchamy śmiechem, a w jeszcze innych mamy łzy w oczach i złamane serce. 

Muszę jednak przyznać, iż bywały momenty, gdy kompletnie nie rozumiałam decyzji, które podejmował chłopak. Czasem zachowywał się kompletnie nieodpowiedzialnie, nie zważając na konsekwencje. 

Książkę czyta się szybko i z ogromną przyjemnością. Styl autora jest bardzo lekki, dzięki czemu dajemy się całkowicie pochłonąć historii Travisa. W dodatku zakończenie niezwykle mnie urzekło, jest wręcz idealne.

Nie jest to typowa powieść dla młodzieży, to zdecydowanie coś więcej. Jest to niepowtarzalna historia o dorastaniu, która całkowicie różni się od innych spotykanych na rynku wydawniczym. Czy warto po nią sięgnąć? Zdecydowanie tak.

Moja ocena książki:
★★★★★★★★★★★☆

Podsumowując - serdecznie polecam Wam "Chłopak, który stracił głowę". Jest to genialna powieść, która urzeknie Was od pierwszych stron. Prawdziwa i pełna pięknych sentencji, którymi wręcz chcielibyśmy obkleić cały swój pokój.

Och, jak dobrze jest trafiać na tak dobre książki.

Zachęciła Was moja recenzja?
Zamierzacie w najbliższym czasie sięgnąć po "Chłopak, który stracił głowę"?
Koniecznie dajcie mi o tym znać w komentarzach!
Premiera książki jest już 13 kwietnia!

Za możliwość przeczytania tej pozycji serdecznie dziękuję wydawnictwu Otwarte!